حضـــور
اللهم ارنا الاشیاء کما هی در عالمی که در آن سیر معنوی در متن سیر مادی گنجانده شده است انسان خود را در عالم پندار محبوس و مشغول کرده است.بیچاره انسان! از سوئی وقتی به جنبه «نفخت فیه من روحی» خود نظر می کند خود را اشرف مخلوقات می داند و بر دیگران فخر می فروشد و از سوئی خود را خلیفه خدا می داند و مالک ما کان و ما یکون! و وقتی به بُعد «کالانعام بل هم اضل سبیلا»ی خود نگاه می کند خود را پست ترین ها می بیند! ای نقد اصل و فرع ندانم چه گوهری کز خاک پست تر و از ملک برتری در این میان مردان الهی از عالم وهم و پندار به در آمده و هرچه دیدند خدا را با آن دیدند.مولی الموحدین امیر المؤمنین علیه السلام فرموده اند : من هیچ چیزی را ندیدم مگر این که خدا را قبل از آن و همراه آن و بعد از آن دیدم. مردان خدا پرده پندار دریدند یعنی همه جا غیر خدا یار ندیدند هر دست که دادند همان دست گرفتند هر نکته که گفتند همان نکته شنیدند یک طایفه را بهر مکافات سرشتند یک سلسله را بهر ملاقات گزیدند جمعی به در پیر خرابات خرابند قومی به بر شیخ مناجات مریدند یک فرقه به عشرت در کاشانه گشادند یک زمره به حسرت سر انگشت گزیدند یک جمع نکوشیده رسیدند به مقصد یک قوم دویدند و به مقصد نرسیدند فریاد که در رهگذر آدم خاکی بس دانه فشاندند و بسی دام تنیدند همت طلب از باطن پیران سحرخیز زیرا که یکی را ز دو عالم طلبیدند زنهار مزن دست به دامان گروهی کز حق ببریدند و به باطل گرویدند چون خلق در آیند به بازار حقیقت ترسم نفروشند متاعی که خریدند مرغان نظر باز سبک سیر «فروغی» از دامگه خاک بر افلاک پریدند
| Design By : Pichak |
