1- زمانى که دنیا به گروهى رو نهد نیکوئیهاى دیگران را به حساب آنها در می آورد و هر گاه بدانها پشت کند نیکوئیهاى خودشان را نیز از آنها مى‏گیرد.             

2- با مردم آن چنان آمیزش و معاشرت کنید که اگر در آن حال مردید بر شما گریه کنند و اگر زنده ماندید مایل بمعاشرت‏تان باشند.

(آن شنیدم که وقت زادن تو            همه خندان بدند و تو گریان

آن چنان زى که وقت مردن تو            همه گریان شوند و تو خندان)

3- هرگاه بر دشمنت ظفر یافتى بشکرانه (نعمت) پیروزى بر او عفو و گذشت را بکار بند.

4- عاجزترین مردمان کسى است که از بدست آوردن برادران (دوستان)، ناتوان باشد و عاجزتر از آن کسى است که دوستى را هم که به مصاحبتش موفّق شده از دست دهد.

5- هر گرفتار شده ی به بلائى را نباید ملامت نمود (زیرا گاهى انسان در اثر اجبار و یا نادانى و یا وجود شرایط دیگرى براى خود ایجاد گرفتارى می کند که جاى سرزنش نمى‏باشد).

6- لغزشها و خطاهاى اشخاص با مروّت و آبرومند را رها کنید (نادیده بگیرید زیرا) از آنان کسى نمى‏لغزد مگر این که دستش بدست (حمایت) خداوند می باشد که او را بلند می کند.

7- وقت و فرصت مانند گذشتن ابر (در آسمان) مى‏گذرد پس فرصتهاى خوب را زودتر دریابید (از اوقات عزیز عمر که هر لحظه در گذر است براى سفر آخرت توشه بردارید).

8- بیچاره و ستمدیده‏اى را بفریاد رسیدن و از دل اندوهگین ،غم و اندوه را بیرون کردن از جمله کفّارات گناهان بزرگ محسوب مى‏شود.

9- اى فرزند آدم زمانى که دیدى پروردگار پاکت نعمتهاى خود را پشت سر هم بتو مى‏بخشد و تو (بجاى سپاسگزارى بدان نعمتها) او را معصیت و نافرمانى می کنى پس (از عذاب و عقوبت) او بترس.

10- برترین زهد پنهان داشتن آن (از نظر مردم) است.

11- زمانى که تو (در اثر گذشتن ساعات عمر) پشت بدنیا کرده (و رو به طرف مرگ مى‏روى) و مرگ (هم به تو) رو مى‏آورد پس چه زودتر (بین تو و مرگ) ملاقات خواهد بود.

12- جوانمرد و بخشنده باش و اسراف منما و اندازه گیر و میانه‏رو باش و سختگیرى مکن.

13-شریفترین توانگرى و بى‏نیازى رها کردن آرزوها است.

14- کسى که آرزو و امید را طولانى کرد عمل (خود) را بد نمود.

15- از دوستى کردن با احمق بر حذر باش زیرا که او مى‏خواهد بتو سود رساند (ولى بعلّت بیخردى) زیان مى‏رساند.

و از دوستى بخیل بپرهیز زیرا آنچه را که بدان بسیار نیازمندى از تو باز می دارد. و از دوستى بد عمل و تبهکار سخت پرهیز کن که ترا به بهاء ناچیزى مى‏فروشد. و از دوستى دروغگو دورى گزین که او مانند سراب است (تو را مى‏فریبد) و دور را به تو نزدیک و نزدیک را به تو دور نشان می دهد.

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

سخنان‏على‏علیه‏السلام‏ازنهج‏البلاغه(کمپانى).

نوشته شده در پنج شنبه 89/6/11ساعت 12:17 عصر توسط ترنم وصال نظرات ( ) |